4 Mart 2008

KİLİM DESENLİ YELEĞİM


Arkadaşlar yeleğim çok renkli sıradan bir yelek ama bende yüreğimi burkan bir hatırası var. Yıllar önce görev yaptığım yerde bize yakın bir Tarım Kredi Kooperatifi vardı. Oranın Müdürününde becerikli bir hanımı vardı. Burası biraz masal gibi oldu ama.Bu yeleği kızına örmüş bende çok beğendim. Örnek istedim sağolsun verdi ama tam yaz dönemiydi. 3-5 gün sonra 1 aylığına yıllık izne ayrılacaklarını, İzmit'te bir ev aldıklarını onu dayayıp döşiyeceklerini ve izin dönüşüde tayin olarakmı yoksa emekliye ayrılarak mı? (Orasını hatırlıyamıyorum) bilemiyorum İzmite gideceklerini söyledi. Bende düşündüm yaz dönemi olunca hemen örülecek bir modelde değil onların döndüğünde belki karşılaşamayız (Belki ben izne ayrılmış olurum diye) düşüncesiyle bu örneği kağıda çıkardım. Derken bunların izninin bitmesine 3-4 gün kala 17 Ağustos depremi oldu ve bu örneğin mimarı sevgili Yeter ablayı ve eşi Coşkun abiyi bu depremde kaybettik.Apartmanları aile apartmanı imişti. Duyduğumuza göre hep anne babalar ölüyorlar çocuklar kurtuluyorlar.Ve arkadaşlar bende elim varmıyaraktan bu yeleği içim burkula burkula ördüm. Allah onlara rahmet çoçuklarınada uzun ömürler versin.O yüzden bu yeleğimi her elime alışımda onlar aklıma gelir..

8 yorum:

  1. canım arkadaşım birincisi yeleğin bir harika duruyor ellerine sağlık.ikincisi anlattığın olay çok üzücü,o depremde benim de tadıdıklarım vefat etti.Allah hepsine rahmet etsin.biz yaşayanlarında imanını kuvvetlendirsin.amin

    YanıtlaSil
  2. günaydınlar..
    ellerinize sağlık harika bir yelek olmuş..ama hikayesi caıymışş..Allah rahmet eylesin diyorum...
    sevgiler..

    YanıtlaSil
  3. sevgili arkadaşım inşallah iyisindir.ben cbox u kaldırdım.bana böyle daha samimi gibi geliyor.birde bazı münasebetsiz kişiler uygunsuz mesajlar yazıyor.silmek uğraştırıyor.malum burası küçük bir yer.çok çabuk göze batıyorsun.bu beni oldukça üzdü bu yüzden kutuyu kaldırdım.ama ben seni yinede yalnız bırakmam.13 senelik evliyim ve bunca yıldır il il geziyorum.çok çeşitli insanlar tanıdım.şimdi öyle bir duruma geldim ki insanların sesinden hatta bloglarda ki yazılı anlatım tarzlarından bile blog sahiplerinin karakterleri hakkında ufakta olsa bir tahminde bulunabiliyorum.seni kendime çok yakın hissettim.ben tesettürlü bir kadınım.fakat normal hayatta seçtiğim arkadaşlarımı kişisel fikirlerine bakarak seçmem.benim için insani tutumları önemlidir.karşımda kiinsanın doğal ve samimi olmasıbenim için önemlidir.senin böyle olduğunu düşünüyorum.belki birbirimizi hiç görmeyeceğiz ama yinede ben seni çok sevdim.Allah yar ve yardımcın olsun.işte bak nasıl uzun yazmışım.kısa sohbetleri ve mesajları bu yüzden sevmem.

    YanıtlaSil
  4. eline sağlık canım anlattığın olay çok etkiledi beni ben de o depremde istanbuldaydım orada da hissetmiştik depremi Allah bir daha göstermez inşallah

    YanıtlaSil
  5. Hayırlı akşamlar ablacığım.bugün eşim evdeydi pek oturamadım.eşimin işini sormuşsun.Eşim dershanede matematik öğretmenliği yapıyor,özel iş olduğu içinde nereden iyi bir teklif alırsa oraya gidiyoruz.ben lise mezunuyum,çalışmıyorum.dört tane çocuğum var zamanımın çoğu onlarla geçiyor.çocuklara bayılıyorum.her çağlarını dolu dolu yaşamak istiyorum.bu da benim zevkim işte,hepimizinkini Allah korusun inşaallah.

    YanıtlaSil
  6. yorumun içimn teşekkür ederimmm şeftalileri beğenmenizede çok memnun oldum teşekkürler
    iyiakşamlar

    1976ozdek

    YanıtlaSil
  7. kilim desenli yeleğinizi beğendim nasıl örülüyor merak ettim

    saygılarımla

    mehmet çöllü

    collumehmet@gmail.com

    YanıtlaSil

Gönül, ne kahve ister ne kahvehane..Gönül, sohbet ister kahve bahane...